Naomy: “Het geeft veel kracht dat ik met mijn ervaring anderen kan helpen”

Op 25 november startte weer de jaarlijkse campagne ‘Orange the World’. Gemeenten, provincies, bedrijven, maatschappelijke organisaties en sportclubs organiseren dan allerlei activiteiten om geweld tegen vrouwen en meisjes te voorkomen en stoppen. Ook Sittard-Geleen doet mee.

Naomy Rojnik komt uit onze gemeente. Zij weet als geen ander hoe belangrijk het is om over dit onderwerp te praten. Want zij is als kind mishandeld. “Ik dacht heel lang dat het normaal was wat ik meemaakte”, vertelt ze. “Ik verborg mijn blauwe plekken en praatte er niet over.” Nu helpt ze anderen om dat juist wél te doen. Ze geeft overal in Limburg, voorlichting en trainingen, onder meer op scholen. “Zo is er uit die slechte periode in mijn leven toch nog iets goeds gekomen.”

Blauwe plekken verbergen

Naomy Rojnik was nog maar een jaar of drie toen haar ouders uit elkaar gingen. Er was sprake van huiselijk geweld. Haar moeder neemt de zorg voor het gezin op zich. Maar omdat ze niet kan werken, lopen de schulden al snel op. Er is veel stress. En er ontstaan ruzies. Vaak is Naomy het slachtoffer. “Dat begon met schelden toen ik een jaar of acht was”, vertelt ze. “Maar het werd steeds erger: duwen, schoppen, slaan, door iemand die dichtbij stond. Toen ik twaalf was, raakten we ons huis kwijt. Ik kwam toen in de jeugdzorg terecht en woonde in een groep. In de thuissituatie had ik toen niet meer te maken met de persoon die mij mishandelde. Maar ik kwam de persoon wel nog tegen als ik bij mijn moeder op bezoek ging. Het geweld ging dóór tot ik bijna zestien was.”

Erover praten is lastig

Dan vertelt Naomy voor het eerst, in paniek, haar verhaal aan een vriendin. “Zij stelde voor met de vertrouwenspersoon van onze school te gaan praten.” Het duurt nog een tijdje voordat Naomy dit ook echt durft. “Ik was bang erover te vertellen. Want wat zou er dan gebeuren? Wat vinden anderen ervan? Ik schaamde me. Maar ik voelde me ook schuldig. Want ik gaf ook om de persoon die mij pijn had gedaan. Wat het voor mij veilig maakte erover te praten, was dat die vrouw zonder oordeel naar mijn situatie keek. Ze gaf mij echt het gevoel dat ze mij zag en er voor me was. Daardoor ging ik eindelijk praten. Dat was zó fijn. Het luchtte echt op.”

Vraag hulp!

Tijdens haar opleiding Pedagogiek komt ook het thema kindermishandeling aan bod. Naomy: “Dat kwam wel erg dichtbij. Ik heb toen opnieuw mijn verhaal gedeeld. De opleiding heeft mij geholpen te ontdekken wat voor professional ik wil zijn. Dat ik mijn ervaring op een positieve manier wil inzetten, om anderen te helpen. Dat doe ik nu al bijna tien jaar, samen mijn neefje Silvano Rojnik.

Op alle plekken waar kinderen en jongeren komen, praten we met ze over mishandeling. Wat is het? Wat kun je doen als je je zorgen maakt over iemand? Of als het je zelf overkomt? Kinderen denken vaak: het ligt aan mij. Het is nooit jouw schuld! Vaak heeft degene die jouw pijn doet zelf ook hulp nodig.

Daarom is het zo belangrijk erover te praten. Met iemand bij wie jij je goed voelt, een bekende. Of anoniem, met een hulpverlener van de Kindertelefoon of Veilig Thuis. Zij kunnen je advies geven. Onze CARE-FREE-app (gratis te downloaden) kan je helpen zo’n gesprek te beginnen. De eerste woorden te vinden, bijvoorbeeld. Hoe eerder er hulp komt, hoe minder groot de gevolgen. Laten we er samen voor zorgen dat dit stopt.

Uit een onderzoek onder scholieren blijkt dat een kwart ooit met één of meerdere vormen van kindermishandeling te maken had. Zolang ik op deze manier anderen kan helpen, kan voorkomen dat ze hetzelfde moeten meemaken als ik, blijf ik dit doen. En laat ik zien: ook als je veel ellende meemaakt kan het weer goed komen met je.”

Praten over geweld/mishandeling?

Dat kan (anoniem) via: