Ondernemers aan het woord: Eethuis Dehliz

Eethuis Dehliz in Geleen serveert kebab, maar het doorbreekt alle stereotypes van een kebabzaak. Je komt binnen in een net restaurant met modern interieur en een trendy uitstraling.

Dit familiebedrijf in hartje Geleen wordt gerund door twee broers en hun moeder: Emre, Erdem en Rabia Binici. Ook al komt de familie oorspronkelijk uit Turkije, de broers voelen zich echte Limburgers en hebben hun thuis gevonden in onze gemeente. Ze zijn sinds twee maanden heropend op een nieuwe locatie. Een goede reden om ze te interviewen!

Voor ieder wat wils

Dehliz heet niet zomaar een ‘eethuis’. Je kunt er namelijk meer dan alleen kebab eten. Bij Dehliz kun je even goed oer-Hollandse friet of een Italiaanse pizza eten. Erdem: “We vinden het belangrijk dat onze frieten ook echt smaken als bij de lokale frituur. Daarom bakken we met kwaliteitsvet en kopen we verse friet bij Gielke in Landgraaf. Daarnaast maken we ons pizzadeeg zelf en bakken we de pizza’s in een echte, Italiaanse pizzaoven. En onze kebab niet te vergeten. Die maken we volgens traditioneel receptuur. Natuurlijk passen we wel de hoeveelheid kruiden aan. Erg pikante kebab zou in deze regio niet gewaardeerd worden. Het maakt dus niet uit welk gerecht je bij ons kiest. Het is altijd authentiek. 

Hoe het allemaal begon

In hun schooltijd, kozen de broers voor een studentenbaan bij de lokale pizzeria als bezorger. Niet omdat het goed verdiende, maar omdat ze er veel uren konden maken. Die werkervaring heeft ze op ideeën gebracht. Emre: “Van het bezorgen hebben we veel geleerd. Hoe het wel moet maar ook zeker hoe het niet moet. Dat gaf ons de motivatie om het beter te doen. Dehliz bestaat al sinds 2002 en lag eerst één deur verder. Wij zijn er op een gegeven moment in loondienst gekomen. In 2010 besloot de toenmalige eigenaar met de zaak te stoppen en kregen we de kans om het over te nemen. Dat konden we doen dankzij onze vader. Die heeft ons het geld gegeven voor hij overleed in 2012.”

"Nu wij zelf eigenaar zijn van het pand, durven we ook te investeren. Je weet namelijk dat je het zelf terugverdient.”

De verhuizing

Dehliz is nu sinds twee maanden gevestigd aan de Raadhuisstraat 8 in Geleen. Waarom zijn jullie verhuisd? Erdem: “In ons vorige pand zaten we gehuurd. Dat was prima om te starten als ondernemers, maar je bent toch beperkt in je mogelijkheden. Je kunt niet zomaar iets aanpassen want dat moet je altijd bespreken met de pandeigenaar. Bovendien was dat pand behoorlijk verouderd. Toen we de kans kregen om ons eigen pand te kopen, hebben we de sprong gewaagd. Nu wij zelf eigenaar zijn van het pand, durven we ook te investeren. Je weet namelijk dat je het zelf terugverdient.”

Vaste klanten

Als je dan toch een eigen pand kunt kopen, ben je in principe niet gebonden aan Geleen. Wat heeft jullie overtuigd om in Geleen te blijven? Emre: “Dehliz heeft een zekere naamsbekendheid opgebouwd. Daar horen ook een aantal vaste klanten bij. Die klanten en onze naamsbekendheid wilden we niet verliezen. Het is al een behoorlijke sprong in het diepe om zo’n pand in het centrum te kopen. Daarom besloten we vast te houden aan de vertrouwdheid van Dehliz. Ook hebben we een band opgebouwd met de lokale mensen en onze vaste klanten. Dankzij hen voelen we ons hier thuis.”

"In Nederland betekent schenken vaak lenen: je betaalt het geld later weer terug. Dat gaat er bij ons echt niet in!"

Broederliefde

Een familiezaak klinkt natuurlijk heel mooi. Je kunt veel tijd doorbrengen met de mensen die je dierbaar zijn. Maar aan de andere kant zit je ook veel op elkaars lip. Gaat het altijd goed tussen jullie? Erdem: “Natuurlijk kan het niet altijd goed gaan. We hebben ook wel eens onze discussies. Maar bij ons is een discussie snel weer vergeven en vergeten. En we vullen elkaar goed aan. Emre is een stuk rustiger dan ik. Hij weet me soms te kalmeren als dat nodig is. Het mooie is dat we blindelings vertrouwen hebben in elkaar. En in de Turkse cultuur is het veel normaler om een familiezaak te beginnen. Hier moet alles vaak precies verdeeld worden en op papier worden vastgelegd. Dat gaat bij ons heel anders. Ik ben op papier misschien de eigenaar van het pand en Emre van de zaak. Maar dat betekent verder helemaal niks. En als de een het een tijdje financieel moeilijk heeft, springt de ander bij. Geld schenken is in onze cultuur heel normaal. In Nederland betekent schenken vaak lenen: je betaalt het geld later weer terug. Dat gaat er bij ons echt niet in!”

Contact met de gemeente

Vaak schakelen ondernemers al in het begin de hulp van de gemeente in. Bijvoorbeeld om mee te denken over een geschikte vestigingslocatie. Dat was bij Emre en Erdem niet nodig. Zij hadden al een pand gevonden. Waarom hebben jullie dan toch contact gezocht met de gemeente? Erdem: “Voor onze zaak ligt een kruipruimte van 3,5 meter diep. Daar ligt nu tijdelijk een ijzeren plaat overheen. Toen dit pand vroeger een andere horecagelegenheid was, werd deze kruipruimte gebruikt om de biervaten te vervoeren. Dat is voor onze zaak niet nodig. Wij hebben beneden nieuwe wc’s gemaakt en wilden de kruipruimte dichtmaken zodat alles netjes is afgewerkt. Doordat de kruipruimte op de straat ligt, is het juridisch gezien grond van de gemeente. Daarom hadden we toestemming nodig van de gemeente om het dicht te maken. In eerste instantie hebben we lang moeten wachten. Uiteindelijk is het Ondernemerscontact komen kijken. Daardoor kon de gemeente met eigen ogen zien hoe de situatie eruitziet en wat wij in gedachte hadden. Dat heeft geholpen. Als het goed is wordt het gat volgende week dichtgemaakt.”

"Als we nu veel uren maken, hebben we er tenminste zelf profijt van. Doe je dat voor een baas, dan lever je ook nog veel geld in."

De voordelen van ondernemen

Tussen neus en lippen door vertellen Emre en Erdem dat ze gemiddeld 80 à 90 uur werken. Nu ze allebei kleine kinderen hebben, hebben ze besloten de zaak op woensdag gesloten te houden. Zo hebben ze wat meer familietijd. Zoveel uren maken is niet niks. Waarom hebben jullie hier dan voor gekozen? Waarom niet gewoon werken voor een baas? Erdem: “Allereerst zijn we niet vies van hard werken. Als we nu veel uren maken, hebben we er tenminste zelf profijt van. Doe je dat voor een baas, dan lever je ook nog veel geld in. Ook geeft een eigen zaak je gewoon heel veel vrijheid. Als één van ons op een gegeven moment even een stapje terug moet doen, neemt de ander het over. Samen staan we sterk. Ten slotte is elke dag anders. Je moet wel dezelfde voorbereidingen treffen, maar onze klanten verschillen elke dag. Ook hebben onze klanten allerlei achtergronden. Zo leer je heel veel culturen kennen. Dat maakt het extra leuk.”

Toekomstdroom

Als je het verhaal van Erme en Erdem hebt gehoord, kun je niet anders dan onder de indruk raken. Van pizza’s bezorgen in hun studententijd naar een eigen zaak in hartje Geleen. Ze noemen deze zaak hun ‘levenswerk’ omdat ze er zoveel energie in hebben gestoken. Toch zijn ze nog niet klaar met dromen. Wat willen jullie in de toekomst nog graag bereiken? Emre: “Toen Dehliz nog één deur verderop lag, waren we misschien wel voor 80 procent afhankelijk van bezorgen. Dat is met ons huidige pand wel al behoorlijk verbeterd. Ik denk dat we nu 60 procent van onze bestellingen bezorgen en 40 procent van de bestellingen ter plekke wordt gegeten. Dat komt grotendeels doordat dit pand voorbijgangers veel meer uitnodigt om binnen te eten. Bovendien had corona een groot aandeel in het hoge aantal online bestellingen van de vorige jaren. We konden niet anders. Dankzij het thuisbezorgen hebben we het kunnen overleven. Toch hopen we steeds minder met online bestellingen te werken. Het is gewoon veel leuker als klanten ter plekke komen eten. Je maakt een praatje met elkaar. Dat is veel persoonlijker. Daar blijven we naar streven!”